Coś innego na moim pisarskim warsztacie!

Długo mnie nie było, ale...

Walcząc z codziennością i wyskokami losu, niestrudzenie realizowałam plan wydania w tym roku II tomu mojego cyklu W mroku miasta, dlatego, jak pewnie zauważyliście, ograniczyłam swoją internetową aktywność do minimum. Wprawdzie wstępnie planowany termin oddania tekstu do wydawnictwa minął już jakiś czas temu, ale cóż… ludzie robią założenia i plany, a potem życie je weryfikuje i, jak widać, ja też zostałam tej weryfikacji poddana. Niemniej Cienie mam już definitywnie skończone, tekst u wydawcy, a przede mną zmagania z okładką i oczekiwanie na pojawienie się książki w sprzedaży.

W międzyczasie jednak, gdy dopracowywałam Cienie, zaproponowano mi udział w zespołowym przedsięwzięciu pisarskim – antologii. Miałam napisać krótkie opowiadanie mieszczące się w zakresie tematyki antologii, czyli utwór traktujący, prosto mówiąc, o seksie. Ponieważ oprócz cyklu W mroku miasta zawsze na moim pisarskim warsztacie coś tam sobie na boczku kombinuję, to z dwóch większych (planowanych do publikacji w przyszłości) utworów wyodrębniłam po kawałeczku i jako niezależne opowiadanka podesłałam osobie redagującej tę antologię. Oczywiście wybrano jedno. Tak więc teraz mogę się tu z wami podzielić tym moim pisarskim eksperymentem, publikując drugie z powstałych opowiadań, które zatytułowałam Voulez vous choucher avec moi.  Jak już wspomniałam, mimo iż jako niezależne opowiadanie tworzy ono spójną całość, tak naprawdę jest tylko wyrywkiem obszerniejszego utworu – stanowi zaledwie część rozdziału książki, nad którą pracuję już od ponad roku. Jej roboczy tytuł to Głębia serc, ale znając siebie, wiem, że ostatecznie tytuł i tak ulegnie zmianie albo co najmniej zyska konkretniejszy wydźwięk przez dodanie podtytułu czy rozszerzenie.

Kiedy skończę Głębię serc, nie wiem, bo siadam do niej okazjonalnie, gdy czuję potrzebę, by nieco odpocząć od wampirków :) Niemniej, ponieważ troszkę rozdziałów Głębi już mam, to może po skończeniu i wydaniu Szeptów (III tomu W mroku miasta) dopracuję ją na tyle, by oddać tekst do publikacji. Ale, jak powiedziałam... to jeszcze nic pewnego, bo może w międzyczasie dopadnie mnie wena na coś  kompletnie innego, a wtedy... Zobaczymy.

O czym traktuje Głębia serc, napiszę na stronie książki, gdy już znajdę czas, żeby ją dopracować - mam nadzieję, że niebawem :) 

A zatem – reasumując – prace nad tekstem Cieni skończone (wreszcie!!!), kilka rozdziałów jeszcze tu podrzucę, zanim tekst zostanie w całości opublikowany przez wydawnictwo, a dziś zapraszam do przeczytania opowiadania pod tytułem Voulez vous choucher avec moi – w założeniu będącego fragmentem rozdziału  książki obyczajowej (bez wampirów i wątku fantasy) o roboczym tytule Głębia serc.

opowiadanie

Voulez vous coucher avec moi

Studenckie życie tylko po części było Jej udziałem. Nie balowała z kumplami z roku, nie wyskakiwała na piwo do pubu, nie wdawała się w polityczno-egzystencjalne dywagacje – krótko mówiąc, nie spędzała z nimi czasu. W szpilkach, zwiewnych sukienkach, z modną fryzurą i pełnym makijażem nie pasowała do studenckiej gromadki odzianych w dżinsy, luźne swetry i adidasy dziewczyn z wygodnymi fryzurami i przezroczystym makijażem. Była wśród nich niczym „legalna blondynka” wśród zawistnych uniwersyteckich szarych myszy. A chłopacy? Ci jak zawsze – albo się Jej bali, z góry zakładając, że nie mają szans, albo podrywali mniej lub bardziej nieudolnie.

„Voulez vous coucher avec moi?”[1] – napisała kiedyś wielkimi literami na stronie skoroszytu, gdy nudząc się niemiłosiernie, próbowała dotrwać do końca wykładu z teorii ekonomii. Nie znosiła francuskiego. Uczyła się go intensywnie przez kilka lat, ale to nie był Jej wybór. Niemniej słowa znanej piosenki w tym czy jakimkolwiek innym języku zdecydowanie do Niej przemawiały.

– Avec palisir[2] – wymruczał Jej do ucha chłopak siedzący w rzędzie nad Nią, gdy zaczynała przyozdabiać litery stylizowanym pnączem.

To był całkiem miły podryw. Uśmiechnęła się i obróciła w stronę chłopaka. Znała go. Widywali się na wykładach, ale chłopak był tylko inteligentny, na atrakcyjności zaś natura wyraźnie mu poskąpiła; mrugnęła więc do niego po przyjacielsku i wróciła do pnącza.

 Pojawiała się na uczelni, zaliczała konieczne zajęcia i znikała. Do swojego życia, w którym miała własne przyjaciółki, wianuszek adoratorów i… Jego. Choć od jakiegoś czasu znów się nie spotykali.

Po płomiennej miłości, za którą kiedyś oddałaby wszystko, nastał czas wątpliwości. Ulegała podszeptom demonów, pozwalała wodzić się pokusom. A On? Stał w cieniu.

Przez długi czas znosił Jej kolejnych chłopaków, żywiąc nadzieję, że się opamięta i wróci. Bywały momenty, że chłopaków zmieniała jak rękawiczki – jeszcze był ten, którego właśnie rzucała, i już był ten, którego właśnie miała na oku, ale gdzieś w podświadomości, gdzieś głęboko w sercu zawsze do Niego wracała. Mogła spotykać się z dwoma, pięcioma, dziesięcioma nawet chłopakami, ale On też musiał być. Nawet jeśli wyłącznie w Jej świadomości. Był cierpliwy i tylko to się liczyło. Choć w końcu i On zaczął spotykać się z innymi. Wiedziała jednak, że to zaledwie przelotne miłostki. Chude małolaty z blond włosami do pasa, dziewczyny w Ich wieku przeróżnej prezencji, czterdziestoletnia rozwódka, której dzieciaka odbierał ze szkoły niczym starszy brat, Włoszka o melodyjnym imieniu czy w końcu nawet Jej całkiem bliska koleżanka. Dziewczyny tak różne od Niej, że to nie mogło być prawdziwe. Była pewna, że gdzieś w głębi serca wciąż czekał. Że jeśli tylko do Niego zadzwoni, On pojawi się znowu. Ta pewność Ją uspokajała – nigdy, przenigdy nie zgodziłaby się, żeby zniknął z jej życia.

Fundowała mu piekło? Zapewne. Ale Ona nie postrzegała tego w ten sposób. Znosił tak wiele przez tak długo, że nawet nie dostrzegała Jego cierpienia.

Sobotni wieczór miała już zaplanowany. Gdyby była z Nim, z pewnością spędziłaby go, i całą noc, w łóżku, ale dziś mogła jedynie o tym pomarzyć, zaś z kolesiem, który był Jej randką, nie miała ochoty na seks. Tak więc wybór był prosty – dyskoteka. Nie studencka, gdzie odziane w niezdarne, bez polotu ciuchy towarzystwo będzie bawić się przy wysublimowanej muzyce, nadającej się bardziej na rewolucyjne hymny niż dobrą imprezę. Nie, Ona wolała ekskluzywną dyskotekę, pod którą podjeżdżały wypasione bryki, a w nich dziani faceci, z których żaden nie przekroczył trzydziestki i z laskami jak z żurnala. To był świat, jaki Jej imponował. Świat, do którego przywykła i którego nauczył Ją On.

Z kim tam szła. Nieważne. Chłopak i tak nie miał zakotwiczyć w Jej życiu na długo.

Kiedy weszli, wchłonęła dyskotekowy zgiełk jak narkotyk. Momentalnie złapała rytm i zaczęła podrygiwać w takt hitu serwowanego przez DJ-a. Wokół wirowały zblazowane dzieciaki dzianych rodziców, młode wilczki z portfelami kipiącymi nie zawsze legalnym groszem, dziewczyny wyglądające niczym top modelki albo przynajmniej ociekające fortuną gwiazdy. Jakiś chłopak zakołysał się koło Niej na chwiejnych nogach. Miał już nieco w czubie, ale mimo zgiełku, błyskających lamp stroboskopowych, dymu papierosowego i zamglonego spojrzenia poznał Ją. Nieraz próbował Ją poderwać. Spotkali się kilka razy, gdy On załatwiał z nim interesy. Flirtowała z nim wtedy czasami, ale nic więcej. Nie znała go, mało o nim wiedziała poza tym, że był urodziwy, miał obcojęzycznie brzmiące nazwisko, wypasione auto i zawsze wianuszek chętnych dziewczyn wokół; no i miał brata, który przy każdej okazji również do niej uderzał.

– Hej! – Krzyknął, usiłując przebić się przez dudniącą muzykę. Objął Ją w pasie i nie pytając, przytulił w tańcu – Dzisiaj sama?

– Skąd ten pomysł? – Puściła mu zalotne spojrzenie. A co? Niech zazdrosne laski widzą, że ledwie weszła, jedno z najgorętszych ciach na sali wybrało właśnie Ją. A partner na ten wieczór? Jakoś sobie poradzi.

– Na pewno nie z Nim. Widziałem Go przed chwilą… – chłopak zawiesił głos i rzucił Jej zjadliwy uśmieszek. – Z inną.

Jeśli tą wiadomością chciał Ją porazić, udało mu się. Ale to nie inna dziewczyna sprawiła, że poczuła gęsią skórkę. On tu był. Teraz. Kiedy ostatnio się widzieli? Dawno. Od jakiegoś czasu już nawet nie dzwonili do siebie. Cholernie długa separacja. Na tyle długa, że inna laska zdążyła Go przygarnąć. Ale czy to problem? Może problem. Kto wie, jaka jest ta dziewczyna? Może w końcu trafiła się taka, która stanie się zagrożeniem? – zastanawiała się, nie zwracając uwagi na to, że wciąż kołysze się w objęciach dzianego ciacha. Musiała to sprawdzić.

Nie czekając, aż utwór się skończy, wyplątała się z chętnych objęć chłopaka i ruszyła w głąb dyskoteki. Kiedy Go zobaczyła, a potem On spojrzał na Nią… wiedziała, że ta noc jest Ich. Gość, z którym tu przyszła przestał już mieć znaczenie. Może przypomni sobie o nim jutro, a może wcale. Dziewczyna, z którą przyszedł On, też w jakiś magiczny sposób wyparowała. Widocznie była tylko przelotną znajomością. Znając Jego, wiedziała, że nie porzuciłby dziewczyny, z którą łączyłoby Go coś więcej niż zaledwie luźna znajomość. Miał swoje zasady. Niektóre dziwne, niektóre wręcz archaiczne i śmieszne, ale nigdy nie naginał ich… dla nikogo. Czy nagiąłby je dla Niej?

Bawili się, zapominając o bożym świecie. Drinki (dużo drinków), taniec (choć stosowniej byłoby powiedzieć rytmiczne kołysanie i zniewalająca bliskość), rozmowy – jakby czas, w którym nie było „Ich”, nie istniał. Po północy wiedzieli, że dobra impreza to za mało. Dawno nie byli razem w łóżku. Lubili się kochać. Pasowali do siebie idealnie. Znali siebie. Nauczyli się siebie do perfekcji. Trudno, by było inaczej, skoro pierwsze doświadczenie seksualne było Ich wspólnym doświadczeniem.

Taksówka zawiozła Ich do hotelu.

Pokój hotelowy wyglądał tak, jak większość hotelowych pokoi dobrej klasy – duże, podwójne łoże, pachnąca biała pościel, komoda, stolik, fotele, telewizor. Do tego duża łazienka i wbudowana szafa w korytarzu.

Kiedy On – nieco zawiany – borykał się z ubraniem, Ona zdążyła wziąć prysznic i weszła do łóżka. Ale nie rzucił się na Nią jak wygłodniałe zwierzę. Też poszedł do łazienki i diabelnie długo z niej nie wychodził. Bała się nawet, że może przysnął i z dobrego seksu nici, ale gdy wyszedł, wiedziała, że będzie gorąco. Był napalony. Po tylu drinkach, a Jego bardzo obfity fallus sterczał na baczność jak wartownik pod pałacem Buckingham. Jeśli nawet On sam był chłopakiem średniego wzrostu i o szczupłej sylwetce, to Jego atrybuty były imponujące.

Stanął, opierając się jednym ramieniem o ścianę i spojrzał na Nią pożądliwie. Pochylił głowę i przymrużył oczy, chowając je nieco pod opadającą  grzywką. Jego włosy też były wabikiem – gęste, proste, sypkie i diabelnie modnie przycięte.

Kiedy w końcu wszedł do łóżka, była już mokra i gotowa na Niego. Wiedział, co lubi – ostrą jazdę. Żadnej zabawy w długą grą wstępną. Pocałunki, dotyk, pieszczoty… proszę bardzo, ale w trakcie… i po. Dlatego, gdy tylko znalazł się na Niej, wszedł w Nią mocnym, głębokim pchnięciem, jednocześnie łakomie całując Jej usta. Objęła Go mocno, oplotła nogami, unosząc biodra i delektowała się chwilą. Uwielbiała czuć Go w sobie, uwielbiała, gdy Ją całował. Miał takie pełne, a zarazem zdumiewająco delikatne usta. „Masz usta jak bita śmietana” mówiła, ilekroć rozkoszowała się Jego pocałunkami. Jej usta były wąskie i małe. A mimo to mężczyźni chcieli je całować. On chciał je całować. I chciał, by dawała mu nimi przyjemność. Tej nocy również, dlatego po kilku solidnych pchnięciach, pod którymi wiła się z rozkoszy, gotowa dojść, obrócił się i w pozycji 69 zaoferował Jej siebie. Spore wyzwanie – wzięcie do ust tak dorodnego przyrodzenia w tej pozycji sprawiało, że dławiła się od czasu do czasu, zwłaszcza gdy pod dotykiem Jego sprawnego języka Jej kobiecość wysyłała iskry rozkoszy, od których ledwie łapała świadomość. Kochali się dziko, namiętnie i długo – jak zawsze.

Pokrętne chochliki losu – pomyślała, chichocząc w duchu, gdy opadli na wymięte poduchy.

---

[1]              Chcesz spać ze mną (fr.) – w znaczeniu: chcesz pójść ze mną do łóżka / chcesz uprawiać ze mną seks. – W tym przypadku słowa piosenki.

[2]              Z przyjemnością (fr.)